Nieuws en blogs

Mijn telefoon… ik heb er een haat-liefde verhouding mee!

Hoe vaak ik me ook voorneem om dat apparaat niet meer op te pakken, voor ik het weet zit ik weer doelloos op Facebook, Instagram of een andere app waar wat ‘te beleven’ is. 

Iedere keer reikt mijn arm weer naar dat apparaat. Alsof je er geen controle over hebt. Terwijl ik me toch echt voorgenomen heb om andere dingen te gaan doen.

 Het lijkt automatisch te gebeuren. Hoe kan dat toch? Het stoort me enorm. Hoe kom ik ervan af! 

Ik wilde er meer over weten en stuitte op een presentatie over dit onderwerp, waar ik naar toe ben gegaan; the neuro science of digital distraction. En daar leerde ik dat we ‘geprogrammeerd’ zijn om voortdurend onze telefoon op te pakken. Deze kennis is voor mij heel waardevol en heeft ervoor gezorgd dat gedrag dat voor een groot deel nog onbewust was nu mijn bewuste aandacht krijgt waardoor ik ermee aan de slag kan. Daarom besloot ik er deze tekst over te schrijven. Wellicht inspireer ik meer mensen om er ook wat mee te doen.

Bedrijven zoals Apple, Facebook en Google weten precies hoe ons brein werkt en maken daar slim gebruik van. Maar hoe doen ze dat dan? Ons brein maakt een stofje aan; dopamine. Dopamine is een neurotransmitter. Neurotransmitters zijn kleine boodschappers die zorgen voor communicatie tussen hersencellen. Dopamine zorgt onder andere voor het ervaren van genot of blijdschap. Wanneer je een fijne ervaring hebt; denk aan lekker eten, drinken (bv. alcohol) of seks dan wordt er dopamine afgegeven in de hersenen en voel je je dus fijn. Onze hersenen willen plezier graag herhalen en dus gaan we op zoek naar meer van dat soort ervaringen. Er ontstaat gewenning en je hebt dus steeds meer dopamine nodig om te voldoen aan je verlangen naar dat fijne gevoel.

 Je voelt hem al aankomen denk ik? Van dit mechanisme in het brein wordt dankbaar gebruik gemaakt. Apps, websites, smartphones worden zo ontwikkeld dat ze de dopamine aanmaak in je hersenen stimuleren. Hoe? Door notificaties, door likes, door berichten waardoor je steeds terug blijft komen. Ze spelen handig in op onze behoefte om erbij te horen en op de angst om dingen te missen. Soms word je beloond met een like en komt er dopamine vrij, andere keren is er niets maar je herinnert je het fijne gevoel van de dopamine ‘rush’ en je blijft dus terugkomen voor meer. 

 Dan is er nog een tweede kenmerk van het brein waar dankbaar gebruik van wordt gemaakt. Het brein is onze grootste energieverbruiker en werkt continue aan manieren zo efficiënt mogelijk te functioneren. Voor handelingen die we vaak herhalen worden nieuwe verbindingen aangelegd in de hersenen. Een soort snelweg waardoor je niet meer over de handeling hoeft na te denken en het voortaan automatisch gaat. Denk bijvoorbeeld aan tanden poetsen, je veters strikken maar ook schakelen in de auto. Dat gaat vanzelf. Grijp je dus vaak naar je smartphone op zoek naar een ‘shotje’ dopamine dan automatiseert het brein die handeling en voor je het weet grijp je continu naar je telefoon en ben je veel tijd kwijt met doelloos scrollen en klikken. 

Wat ik ook best bizar vind is dat de topmannen van deze bedrijven hun kinderen niet of heel weinig gebruik laten maken van smartphones, iPads etc., en ze gaan naar scholen waar ze tot latere leeftijd geen toegang hebben tot online. Waarom? Omdat ze weten hoe verslavend hun tools en platforms zijn. 

We denken dat we onze telefoon gebruiken om ons te helpen ons leven te organiseren en te managen. Maar is het niet stiekem zo dat die telefoon ons managed? Dat het een tijdrover is, dat is wel duidelijk. Maar deze manier van omgaan met je telefoon heeft ook nog eens negatieve effecten op je geheugen en je concentratievermogen. We denken misschien dat het ontspannend is, even scrollen op Facebook of Instagram. Maar is dat nu ook echt zo? Als je heel eerlijk bent? Wat brengt het je nu echt?

Dus hoog tijd om van deze tijdrovende verslaving af te komen en de controle over het gebruik van je apparaten weer in eigen handen te nemen. Hoe? Door je bewust te worden van je ingesleten patronen, de bijbehorende handelingen en gevoelens. Op de yogamat oefenen we dit door onze aandacht van de buitenwereld om te draaien naar onze binnenwereld. Door te onderzoeken hoe het lichaam en onze geest functioneert. We breken door weerstand, patronen en blokkades heen die ons belemmeren. Iedere les weer blijven we die aandacht naar binnen richten. 

Yoga stopt niet als je van de mat af stapt maar gaat in het dagelijks leven gewoon door. Een continu intern onderzoek naar jouw interactie met jezelf en de buitenwereld. Waarom doe je wat je doet en wat zet je ertoe aan. Richt dat bewustzijn eens op je smartphone gebruik, houd jezelf in de gaten. Wat zijn de momenten dat je naar je telefoon grijpt, hoe voel je je erbij. Kan je het uitstellen. Hoe bewuster je wordt, hoe vaker het je gaat lukken om het niet te doen! En dat zorgt er stapje voor stapje voor dat je de gewoonte doorbreekt. 

Zelf ben ik bezig om ervan af te komen.  Het gaat de ene dag beter dan de andere dag en dat is ok! Het kost nu eenmaal tijd om een gewoonte die er door de jaren heen in is gesleten af te leren. Dus als je ermee aan de slag gaat, toon wilskracht maar wees ook lief voor jezelf als het een keertje wat minder goed gaat.

Dan nog een paar simpele tips die mij helpen mijn telefoon gebruik te verminderen;

• Zet alle notificaties op je telefoon uit
• Gooi alle apps weg die je al langere tijd niet gebruikt hebt
• Zet alleen die apps op je eerste scherm die je regelmatig (dagelijks) gebruikt 
• Leg je telefoon niet naast je bed 
• Leg je telefoon eens uit het zicht (vooral als je je wilt concentreren)
• En dan de laatste; ga naar buiten, maak een wandeling en laat je telefoon lekker thuis

Benieuwd naar yoga en hoe het je kan helpen een fijner en gezonder leven te leiden? E-mail of bel me gerust.  

info@helderyoga.nl

06-11228068